A Dark Fairytale

The Near Witch από την Victoria Schwab! Ένα βιβλίο που ξεκίνησα σε audiobook καθώς είναι δωρεάν στο Audible λόγο κορονοϊού, και τώρα ένα αντίτυπο είναι στο δρόμο για την βιβλιοθήκη μου…

If the wind calls at night, you must not listen. The wind is lonely, and always looking for company.

Δεν υπάρχουν ξένοι στην πόλη Near… Αυτή είναι μια αλήθεια με την οποία η Lexi έχει μεγαλώσει. Όμως όταν ένα παράξενο αγόρι εμφανίζεται ένα βράδυ στο παράθυρο της, ένα αγόρι που δεν έχει ξανά δει ποτέ, όλα αλλάζουν… Παιδιά αρχίζουν να εξαφανίζονται από τα κρεβάτια τους και υπάρχει κάτι στον άνεμο που διψά για εκδίκηση…

Να πω την αλήθεια, δεν είναι το ποιο καλογραμμένο βιβλίο εκεί έξω, αλλά είναι ένα βιβλίο που θέλω να διαβάζω στα μελλοντικά παιδιά μου… Ένα παραμύθι με μάγισσες και σκοτεινά πνεύματα, που πραγματεύεται την αγάπη και την απώλεια όπως και την ανάγκη να κάνεις το σωστό ακόμα κι αν δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο…

The Retelling (and Rereading) Season

Ο λόγος για μια από τις αγαπημένες μου σειρές! A Court of Thorns and Roses  ο τίτλος του πρωτότυπου, κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο Αγκάθια και Τριαντάφυλλα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Θα προσπαθήσω να κρατήσω το πρώτο μέρος spoiler free για όσους δεν το έχουν διαβάσει ακόμα ( προλαβαίνετε, εδώ θα είμαι!) αλλά στο δεύτερο μέρος θα έχει πολύ spoiler, προειδοποιώ από τώρα!

Όπως καταλάβατε και από τον τίτλο πρόκειται για ένα retelling του κλασικού παραμυθιού «Η Πεντάμορφη και το Τέρας». Η Feyre ζει με την οικογένειά της σε ένα μικρό χωριό, λίγο κάτω από το τοίχος που τους χωρίζει από την μυθική Prythian, την χώρα που ζουν τα θρυλικά και τρομακτικά Fae και κάθε λογής τέρατα… Η ιστορία μας ξεκινά όταν μια μέρα η πρωταγωνίστρια μας, ενώ κυνηγά, έρχεται αντιμέτωπη με έναν λύκο, τον οποίο και σκοτώνει… Λίγες ώρες αργότερα ένα τέρας εμφανίζεται στη πόρτα της ζητώντας εκδίκηση για την ζωή που πήρε και ζητώντας σαν αντάλλαγμα τη ζωή του δολοφόνου… Έτσι η Feyre ξεκινά για το ταξίδι της στην μυθική χώρα στο πλευρό ενός τέρατος,  με την καρδιά της γεμάτη μισος. Αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται…

Ξεκινά λίγο αργά για τα γούστα μου ( έχω αυτό το πρόβλημα με όλα τα βιβλία της Maas, δεν ξέρω γιατί!), παρότι δεν λείπει η δράση από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο… Μυστικά αρχίζουν να αποκαλύπτονται, η ιστορία ενός ολόκληρου κόσμου να ξεδιπλώνεται και ένας καταδικασμένος έρωτας ανθίζει στο βασίλειο της άνοιξης.

(Spoiler alert!)

Την πρώτη φορά που διάβασα αυτό το βιβλίο απλά λάτρεψα τον Tamlin και τον τρόπο που φρόντιζε την Feyre. Τώρα κι ενώ ξέρω τι γίνεται στα επόμενα ήταν εύκολο να διακρίνω την υπερπροστατευτικώτητά του και την ανάγκη του να έχει τον έλεγχο στα πάντα… Και εκνευρίστηκα φοβερά! Καθώς η ιστορία αφορά αυτούς τους δύο ( για την ώρα!) με άφησε έκπληκτη το ποσό λίγα έκανε στην πραγματικότητα για να βοηθήσει την γυναίκα που αγαπάει! Κατά την διάρκεια των δοκιμασιών, η Feyre έμεινε ζωντανή χάρη σε οποιοδήποτε άλλο εκτός από αυτόν! Και μετά απλά σκότωσε την Amarantha, όταν είχε λυθεί η καταρα και » Ω! Tamlin, ο ήρωας!»

Αυτά, δεν θα γράψω αλλά γιατί θα αρχίσω να βρίζω!

Αν δεν το έχετε διαβάσει, δεν ξέρω τι περιμένετε!

Περιμένω να ακούσω τα σχόλια σας!

Εις το επανιδείν, Bookfae!

The Brightest Place of All

Άραγε σε πόσα κομμάτια μπορεί ένα βιβλίο να σπάσει την καρδιά σου;

Όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο βιβλίο, η καρδιά σου μετά το τέλος του θα μοιάζει με κομφετί…

Δεν ξέρω τι περίληψη να γράψω, δεν βρίσκω τα λόγια…. Όσοι δεν το εχετε διαβάσει ακόμα, απλά διαβάστε το! Αξίζει!

Κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο «Όλα τα Φωτεινά Μέρη» από τις εκδόσεις Πατάκη.



Λόγο της επερχόμενης ταινίας, αποφάσισα να ξαναδιαβάσω αυτό το καταπληκτικό βιβλίο – για τρίτη φορά!

(Warning spoilers ahead!)

Και στα τελευταία δέκα περίπου κεφάλαια απλά έκλαιγα ασταμάτητα! Δεν έχει καμία σημασία που ξέρω ήδη το τέλος, οι χαρακτήρες είναι τόσο ζωντανοί, τα συναισθήματα τους τόσο αληθινά που με παρασύρουν κάθε φορά και νομίζω ότι είμαι εγω η πρωταγωνίστρια που βουτά ξανά και ξανά στην λίμνη για να βρει τον αγαπημένο της… Μια από της ποιο δυνατές ιστορίες που έχω διαβάσει ποτέ με ένα γλυκόπικρο τέλος, και τόσα μα τόσα γιατί να τριβελίζουν το μυαλό μου… Αλλά αν είχε το αναμενόμενο happy ending δεν θα ήταν τόσο αληθινό, σωστά;