The Retelling (and Rereading) Season

Ο λόγος για μια από τις αγαπημένες μου σειρές! A Court of Thorns and Roses  ο τίτλος του πρωτότυπου, κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο Αγκάθια και Τριαντάφυλλα από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Θα προσπαθήσω να κρατήσω το πρώτο μέρος spoiler free για όσους δεν το έχουν διαβάσει ακόμα ( προλαβαίνετε, εδώ θα είμαι!) αλλά στο δεύτερο μέρος θα έχει πολύ spoiler, προειδοποιώ από τώρα!

Όπως καταλάβατε και από τον τίτλο πρόκειται για ένα retelling του κλασικού παραμυθιού «Η Πεντάμορφη και το Τέρας». Η Feyre ζει με την οικογένειά της σε ένα μικρό χωριό, λίγο κάτω από το τοίχος που τους χωρίζει από την μυθική Prythian, την χώρα που ζουν τα θρυλικά και τρομακτικά Fae και κάθε λογής τέρατα… Η ιστορία μας ξεκινά όταν μια μέρα η πρωταγωνίστρια μας, ενώ κυνηγά, έρχεται αντιμέτωπη με έναν λύκο, τον οποίο και σκοτώνει… Λίγες ώρες αργότερα ένα τέρας εμφανίζεται στη πόρτα της ζητώντας εκδίκηση για την ζωή που πήρε και ζητώντας σαν αντάλλαγμα τη ζωή του δολοφόνου… Έτσι η Feyre ξεκινά για το ταξίδι της στην μυθική χώρα στο πλευρό ενός τέρατος,  με την καρδιά της γεμάτη μισος. Αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται…

Ξεκινά λίγο αργά για τα γούστα μου ( έχω αυτό το πρόβλημα με όλα τα βιβλία της Maas, δεν ξέρω γιατί!), παρότι δεν λείπει η δράση από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο… Μυστικά αρχίζουν να αποκαλύπτονται, η ιστορία ενός ολόκληρου κόσμου να ξεδιπλώνεται και ένας καταδικασμένος έρωτας ανθίζει στο βασίλειο της άνοιξης.

(Spoiler alert!)

Την πρώτη φορά που διάβασα αυτό το βιβλίο απλά λάτρεψα τον Tamlin και τον τρόπο που φρόντιζε την Feyre. Τώρα κι ενώ ξέρω τι γίνεται στα επόμενα ήταν εύκολο να διακρίνω την υπερπροστατευτικώτητά του και την ανάγκη του να έχει τον έλεγχο στα πάντα… Και εκνευρίστηκα φοβερά! Καθώς η ιστορία αφορά αυτούς τους δύο ( για την ώρα!) με άφησε έκπληκτη το ποσό λίγα έκανε στην πραγματικότητα για να βοηθήσει την γυναίκα που αγαπάει! Κατά την διάρκεια των δοκιμασιών, η Feyre έμεινε ζωντανή χάρη σε οποιοδήποτε άλλο εκτός από αυτόν! Και μετά απλά σκότωσε την Amarantha, όταν είχε λυθεί η καταρα και » Ω! Tamlin, ο ήρωας!»

Αυτά, δεν θα γράψω αλλά γιατί θα αρχίσω να βρίζω!

Αν δεν το έχετε διαβάσει, δεν ξέρω τι περιμένετε!

Περιμένω να ακούσω τα σχόλια σας!

Εις το επανιδείν, Bookfae!